“รุ่งวิทย์สัมพันธ์”
งานเขียนสองชิ้นแรกในชีว...

“รุ่งวิทย์สัมพันธ์”
งานเขียนสองชิ้นแรกในชีวิตผม ทั้งเรื่อง”สัมพันธ์”และ”รุ่งวิทย์ในความทรงจำ”
ทั้งสองเรื่องนี้อาจจะเห็นแก่ตัวไปสักหน่อยนั่นคือ ผมเอาเรื่องส่วนตัวในชีวิตผมมาเล่าให้ฟัง
เรื่องสัมพันธ์อาจจะไม่เท่าไหร่ เพราะตัวละครแทบทุกตัวในเรื่องท่านผู้อ่านรู้จัก เพราะส่วนมากผู้อ่านที่สนับสนุนผมน่าจะมาจากแฟนคลับวงพอสเสียเป็นส่วนใหญ่ เรื่องราวในเล่มก็จะเป็นเรื่องส่วนตัว คุณๆทั้งหลายน่าจะยังไม่ทราบ หรือบางเรื่องที่เคยทราบก็น่าจะมาจากผมนี่แหละ เคยเล่าไว้เอง แต่ก็มีอีกหลายเรื่องที่เก็บไว้เป็นความทรงจำส่วนตัว…บอกไม่ได้
ส่วน”รุ่งวิทย์ในความทรงจำ”นี่หนักเลย น่าจะไม่คุ้นกับตัวละคร
ทั้งสองเรื่องเป็นเรื่องที่เคยเกิดขึ้นจริง ผมเองก็ชอบอ่านเรื่องแบบนี้ มันไม่ได้ถูกแต่งขึ้นมา
“รุ่งวิทย์”เป็นเรื่องที่เล่าย้อนไปถึงในวัยมัธยมของผม เป็นเรื่องของเพื่อนสนิทผม ย้อนไปก่อนเรื่อง”สัมพันธ์”สองเรื่องนี้เกี่ยวโยงกัน อ่านต่อกันได้ แต่ รุ่งวิทย์ก่อน แล้วต่อด้วยสัมพันธ์ นั่นคือตามช่วงเวลาจริง
แรงบันดาลใจมาจาก…
1)ผมประทับใจชีวิตมัธยมปลายในยุคนั้น ผมอยู่ในยุคคาบเกี่ยวของความเปลี่ยนแปลง เห็นสังคมเปลี่ยนรูปแบบคาตาตัวเอง สมัยพ่อแม่ผมมาถึงผม ผมเองรู้สึกว่ามันคล้ายๆกัน ไม่เปลี่ยนแปลงเท่าไหร่ แต่ตั้งแต่สมัยผมมาถึงรุ่นนี้แทบจะหน้ามือเป็นหลังมือ และคงจะเปลี่ยนไปอีกในเวลาอันใกล้ โดยที่เราได้แต่นั่งดูมันไปเท่านั้น ความสัมพันธ์ของเพื่อน,ความเพ้อฝัน,ความไร้สาระ และอีกหลายๆอย่าง ผมรู้สึกโชคดีที่จบมัธยมปีที่หกแบบครบถ้วน เพราะในช่วงนั้นก็มีการสอบเทียบ บางคนไม่ได้เรียนถึง ม6 จบไปตั้งแต่ ม4 ก็มี
ผมเองได้รับรู้ชีวิตการเป็น”พี่ใหญ่”ในโรงเรียน และในปีสุดท้ายในชีวิตมัธยมของผมก็ได้เก็บความทรงจำทุกรสชาติเอาไว้อย่างที่ผมคิดว่าครบถ้วนจริงๆ ถ้าผมสอบเทียบออกไปก่อนแล้วพลาดช่วง ม6 ผมคงเสียดายมาก
2)”คำว่า ถ้า ทำให้สิ่งที่ตามหลังมันไม่เคยเกิดขึ้นจริง”คุณขวัญโด่ เพื่อนรักในสมัยมหาวิทยาลัยของผมได้กล่าวประโยคนี้ไว้ และเรื่องรุ่งวิทย์ก็เป็นอุทาหรณ์ได้ดี ถ้ามิฉะนั้น รุ่งวิทย์ น่าจะเป็นเพื่อนสนิทผมในรั้วมหาวิทยาลัย และอาจจะเป็นมือกลองวงพอส หรือมากกว่านั้น…แต่สิ่งเหล่านั้นไม่เคยเกิดขึ้นจริง
3)รุ่งวิทย์อาจจะเป็นมือกลองวงพอส อันนี้น่าจะเป็นไปได้เลย ช่วงแรกของวงพอส มีแค่ผมกับเอเท่านั้น คนแรกที่ผมนึกถึงคือรุ่งวิทย์ แต่ก็ไม่เป็นไปตามนั้น แต่การที่วงพอสประสบความสำเร็จได้จนทุกวันนี้ต้องยกความดีให้บอสด้วย ผมแค่กล่าวถึงสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นจริงเท่านั้น และตัวแปรก็อีกมากมาย การที่วงพอสคือ โจ้ นอ เอ บอส นั่นคือเหมาะสมที่สุดแล้ว
4) รุ่งวิทย์เหมือนบุคคลหายสาบสูญสำหรับคนทั่วไป
รุ่งวิทย์ไม่ใช่คนโด่งดังที่ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ไว้มากมาย
รุ่งวิทย์ไม่ได้มีตัวตนในโลกนี้อีกแล้ว
รุ่งวิทย์มีตัวตนแค่อยู่ในความทรงจำของผม และของคนที่ยังจำรุ่งวิทย์ได้เท่านั้น ซึ่งเท่าที่ผมเห็นก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นเอง
และคำว่า”ฝากฝันวงเราด้วยนะเพื่อน”
5)เรื่องนี้น่าจะเป็นอุทาหรณ์ให้คนรุ่นต่อไปได้ น้องๆเลือกทางเดินชีวิตได้นะครับ

งาน รุ่งวิทย์สัมพันธ์ เมื่อวานมีความหมายกับผมมาก ไม่ใช่งานใหญ่โต ไม่ใช่งานโด่งดัง แต่ผมรู้สึกได้ถึงมิตรภาพและความจริงใจที่ผมได้รับ
ขอบคุณป้อม เพื่อนรัก ที่มึงอุตส่าห์มานะ รักมึงเสมอไม่เคยลืม
ขอบคุณนุ้ย เพื่อนหญิงที่สนิทที่สุด อุตส่าห์มาจากระยองเพื่อกู รักมึงเช่นกัน จ๋าด้วยนะที่มาด้วยกัน
ขอบคุณจั๋ง เพื่อนเก่าแก่ ในชีวิตจะมีเพื่อนที่รู้จักกันมานานขนาดนี้ไม่กี่คนหรอก
ขอบคุณเฟ้น ไม่เคยปฏิเสธพี่ สำหรับเราคงไปต่อกันเรื่อยๆนะ
ขอบคุณพี่ใหญ่ บก. เพื่อนใหม่ที่ทำให้เกิดงานนี้นะครับ และน้องๆ TananTana ด้วย
ขอบคุณขวัญโด่ เพื่อนคู่คิด มิตรคู่สร้าง
ขอบคุณน้อยหน่า ที่มาด้วยกัน นั่งรอจนจบ และกลับคนสุดท้าย
ขอบคุณวิภบ์ ที่ทำให้เกิดสัมพันธ์ฉบับหนังสือนะครับ และทีมงาน happenning ด้วย
ขอบคุณน้องทีมงาน 2read นะครับ
และขอบคุณทุกคนที่มาให้กำลังใจทุกคนนะครับ

และมึง ไอ้ยาม กูไม่เคยลืมมึงนะ รักมึงเสมอนะเพื่อน…

https://2read.digital/writer.php?id=1189

---